Oordenking 5 Junie 2011
Saam met Jesus op die berg ... nagedink oor die kerk
Jesus sê: “Aan My is alle mag gegee ... Ek is by julle ...” (Matteus 28: 18a en 20b)
Die kerk is in die moeilikheid: die kerk loop leeg en die kerk verduur al hoe meer kritiek. Met kerk word alle erkende kerke met ‘n Christelike belydenis bedoel. Statistiek wys daar daar ‘n dalende tendens is in die getal mense wat op die kerk se boeke is. Dit is veral in die ouderdomsgroep van 18 tot 35 wat jongmense weggedryf het uit die kerk uit, die kerk word al hoe meer ‘n oumens-kerk. Saam met hierdie dalende getalle is daar die modder gooiery in die media na die kerk se kant. Die debatte in die kerk word deur die media as sensasie misbruik en skep verwarring binne die kerk.
Dit bring ons by die ou vraag: wie of wat is die kerk? Dit is nie die gebou nie; dit is nie die sinode nie; dit is nie die dominee of die kerkraad nie; dit is selfs nie diegene wat sonder ‘n bekeerde lewe eredienste bywoon nie. Die kerk is die lewende stene in die gebou (simbolies); die kerk is elkeen wat vrygekoop is deur die bloed van Jesus Christus; die kerk is die Geesvervuldes; en nog vele ander beskrywings, soos:
Die kerk lewe met God se mag altyd binne God se teenwoordigheid !
· Toe Jesus opgevaar het hemel toe, het Hy sy mag oor alles en almal bevestig én belowe dat Hy altyd by ons is – deur die Heilige Gees.
· Om saam met Jesus op die berg te wees, is simbolies om altyd in sy teenwoordigheid te lewe.
· Die enigste manier om suiwer kerk te wees, is om saam met Hom op die berg te wees; of nog beter: Jesus IS altyd saam met die ware kerk op die berg.
· Dit is ‘n vreemde kerk: vol foute en met gebroke, sondige mense, maar gelowiges wat Hom getrou wil dien.
· Gedóóp in sý Naam, die teken en seël van sý besitreg, van sý eienaarskap, maak van ons sý kerk, die kerk wat aan Jesus behoort.
· Waarmee hou sý kerk hul besig? “Leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.” So bid ons in pinkstertyd dat die Heilige Gees ons in hierdie waarheid sal lei.
· “Alle mag” van Hom vul sý kerk: alles fokus in die kerk op Hom, want Hy vul die kerk met sy mag – Hy neem verantwoordelikheid vir ‘n wen-wen.
· Sý magtige kerk word gestuur om prakties, plaaslik, in die alledaagse lewe van elke dag, met woord en daad, met getuienis en diens, ander te help om ook dissipels van Hom te wees.
· Want sý kerk het die troos en versekering dat Hy altyd by ons is deur die Heilige Gees. Hoor, glo en leef dit weer, want dit is pinkster!
Sý kerk kan nie in die moeilikheid kom nie, want Hy kan nooit in die moeilikheid wees nie – aan Hom is alle mag in hemel en op aarde gegee, en Hy is met ons, nou en elke dag, ja, vir altyd!
Doom Charl
Tuesday, May 31, 2011
Thursday, May 19, 2011
Oordenking 22 Mei 2011
Oordenking 22 Mei 2011
Lewendmakende Lewende Een
“Ek sal my Gees in julle laat kom sodat julle kan lewe ...” (Esegiël 37: 14a)
Hoe meer ek worstelend nadink oor my eie gebrekkige geestelike groei en die min geestelike vrug wat ek in mede-kerkmense sien, hoe meer besef ek dat die “self” ons grootste struikelblok bly. Die vraag bly dus: hoe kom ek verby selfloosheid, eie belang en selfsug?
Daar is net een manier: die Selflose Een maak vry van selfloosheid! Dit bring ons by, wie is die Selflose Een? Weer soek ek woorde wat minder bekend is om Hom te probeer beskryf. Ons is so gewoond, te gewoond, aan Here, God, Jesus, Christus, Verlosser, Vader, Heilige Gees, ens. Hy is baie meer as net sy Bybelse aanspreekvorme of titels. En indien ons ander woorde kry of uitdink om meer van Hom te omskryf, bly dit menslike woorde om die Onverganklike, Onsienlike, Almagtige, Alwyse, Ewige, Aanbiddelike Een te beskryf. Kom ons waag dit ‘n millimeter nader aan die Allerheiligste Een!
Ja, nader aan Hom en verder weg van selfloosheid. Hoe nader ons aan Hom kan kom, hoe beter ons Hom ken, hoe vryer word ons van die self, hoe beter kom ons weg van eie belang. Hy maak ‘n onbeperkte aantal maniere beskikbaar om nader aan Hom te kom: deur sy Woord praat Hy oor Homself, deur die skoonheid van sy skepping leer ons Hom ken, deur stilte raak ons bewus van Hom, deur tye van beproewing bly Hy by ons, en op nog vele ander maniere kan ons nader aan Hom kom. Opstandingstyd wat oorgaan in Pinkstertyd, Heilige Gees-tyd, gee vir ons die geleentheid om dit nader aan Hom te waag.
En deur wat Hy die graagste DOEN in selflose sondaars, ken ons Hom en is ons nader aan Hom. Hy is die enigste Een wat Lewendmaker is, Hy is die enigste Lewe-doener, Lewegewer, Lewe-bewerker. Hy is die Gees wat lewe bring in bene sonder vleis en senings. Hy laat selfsugtige mense uit hulle grafte kom sodat hulle selfloos kan lewe. Waarlik lewe, lewe in en deur die Lewendmaker, gefokus lewe vir die Lewe-doener, die opstandingslewe leef vir die Opgestane Een! Hoe meer Hy Doener van Lewe in my is, hoe nader is ek aan Hom en hoe meer word Hy in my!
Geestelike groei en geestelike vrug in Pinkster en in die tye wat kom, is die doen-ding van die Lewendmakende Lewende Een:
· ... laat sy Gees in jou kom;
· ... sodat jy (selfloos) kan lewe;
· ... Hy sal dit doen (Hy belowe dit swart op wit)!
“Dan sal julle besef dat Ek die Here is. Ek het dit gesê en Ek sal dit doen,” sê die Here. (Eseg. 37:14c,d)
Doom Charl
Lewendmakende Lewende Een
“Ek sal my Gees in julle laat kom sodat julle kan lewe ...” (Esegiël 37: 14a)
Hoe meer ek worstelend nadink oor my eie gebrekkige geestelike groei en die min geestelike vrug wat ek in mede-kerkmense sien, hoe meer besef ek dat die “self” ons grootste struikelblok bly. Die vraag bly dus: hoe kom ek verby selfloosheid, eie belang en selfsug?
Daar is net een manier: die Selflose Een maak vry van selfloosheid! Dit bring ons by, wie is die Selflose Een? Weer soek ek woorde wat minder bekend is om Hom te probeer beskryf. Ons is so gewoond, te gewoond, aan Here, God, Jesus, Christus, Verlosser, Vader, Heilige Gees, ens. Hy is baie meer as net sy Bybelse aanspreekvorme of titels. En indien ons ander woorde kry of uitdink om meer van Hom te omskryf, bly dit menslike woorde om die Onverganklike, Onsienlike, Almagtige, Alwyse, Ewige, Aanbiddelike Een te beskryf. Kom ons waag dit ‘n millimeter nader aan die Allerheiligste Een!
Ja, nader aan Hom en verder weg van selfloosheid. Hoe nader ons aan Hom kan kom, hoe beter ons Hom ken, hoe vryer word ons van die self, hoe beter kom ons weg van eie belang. Hy maak ‘n onbeperkte aantal maniere beskikbaar om nader aan Hom te kom: deur sy Woord praat Hy oor Homself, deur die skoonheid van sy skepping leer ons Hom ken, deur stilte raak ons bewus van Hom, deur tye van beproewing bly Hy by ons, en op nog vele ander maniere kan ons nader aan Hom kom. Opstandingstyd wat oorgaan in Pinkstertyd, Heilige Gees-tyd, gee vir ons die geleentheid om dit nader aan Hom te waag.
En deur wat Hy die graagste DOEN in selflose sondaars, ken ons Hom en is ons nader aan Hom. Hy is die enigste Een wat Lewendmaker is, Hy is die enigste Lewe-doener, Lewegewer, Lewe-bewerker. Hy is die Gees wat lewe bring in bene sonder vleis en senings. Hy laat selfsugtige mense uit hulle grafte kom sodat hulle selfloos kan lewe. Waarlik lewe, lewe in en deur die Lewendmaker, gefokus lewe vir die Lewe-doener, die opstandingslewe leef vir die Opgestane Een! Hoe meer Hy Doener van Lewe in my is, hoe nader is ek aan Hom en hoe meer word Hy in my!
Geestelike groei en geestelike vrug in Pinkster en in die tye wat kom, is die doen-ding van die Lewendmakende Lewende Een:
· ... laat sy Gees in jou kom;
· ... sodat jy (selfloos) kan lewe;
· ... Hy sal dit doen (Hy belowe dit swart op wit)!
“Dan sal julle besef dat Ek die Here is. Ek het dit gesê en Ek sal dit doen,” sê die Here. (Eseg. 37:14c,d)
Doom Charl
Wednesday, May 11, 2011
Oordenking 15 Mei 2011
Selflose opstandingslewe
“Hierdie redding kom nie uit julleself nie ... Dit kom nie deur julle eie verdienste nie ... om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het.” (frases uit Ef.2:8-10)
Ons raak so gewoond aan sekere woorde wat ons oor baie jare in die kerk hoor, dat ons dit nie reg verstaan nie en dat dit nie ons lewe positief verander nie. Om hierdie rede hou ek daarvan om na ander woorde te soek, wat nuut op die oor klink en wat ‘n impak op ons lewenswyse kan maak. So het ek afgekom op die erkende Afrikaanse woord “selfloos” wat in die Verklarende Woordeboek omskryf word as “onselfsugtig; sonder om aan eie belange te dink”.
Selfloosheid is vir my een van die heel belangrikste sigbare eienskappe van gelowiges wat die opstandingskrag van Jesus Christus deur die Heilige Gees in hulle lewenswandel besit. ‘n Ware opstandinsglewe word vry van al die “ek”-pogings tot redding en ‘n heiliger lewe. Dit dink nie eers aan eie belange nie. Dit is ‘n lewe gerig op God in die eerste plek, maar dit is ook ‘n 24 uur sewe dae gerigtheid op my naaste (soos in die samevatting van die liefdesgebod). Selfsug vernietig juis ‘n liefdevolle lewenswyse; terwyl onselfsugtigheid verhoudings met God en ander kragtig opbou.
Klink alles so teoreties, so onmoontlik? Ja, uit onsself totaal onmoontlik, maar ons aangehaalde teksvers hierbo wys, dat dit is waarvoor God ons bestem het. Hy bewerk ons redding, Hy gee geloof, Hy stroop ons van eie verdienste, Hy maak ons vry om selfloos te wees, Hy doen sy goeie werk deur ons, Hy maak ‘n impak in ons en in ander. Dit is God se werk waarmee Hy die graagste besig is: om van ons selflose heiliges te maak!
Kom ons raak nou baie prakties (nie wetties nie!). ‘n Selflose opstandingslewe beteken:
· Bel of SMS iemand van wie jy niks hou nie wat pyn of hartseer ervaar;
· Gee vir ‘n minderbevoorregte R100 wat dit glad nie van jou sal verwag nie;
· Gee ‘n opregte kompliment aan iemand wat jou irriteer;
· Bewys ‘n guns aan iemand wat baie aan jou verskuldig is;
· Maak vrede met ‘n persoon wat jou te nagekom het.
... sodat ander meer van die opgestane Een in jou kan sien, Hy wil dit baie graag doen!
Doom Charl
“Hierdie redding kom nie uit julleself nie ... Dit kom nie deur julle eie verdienste nie ... om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het.” (frases uit Ef.2:8-10)
Ons raak so gewoond aan sekere woorde wat ons oor baie jare in die kerk hoor, dat ons dit nie reg verstaan nie en dat dit nie ons lewe positief verander nie. Om hierdie rede hou ek daarvan om na ander woorde te soek, wat nuut op die oor klink en wat ‘n impak op ons lewenswyse kan maak. So het ek afgekom op die erkende Afrikaanse woord “selfloos” wat in die Verklarende Woordeboek omskryf word as “onselfsugtig; sonder om aan eie belange te dink”.
Selfloosheid is vir my een van die heel belangrikste sigbare eienskappe van gelowiges wat die opstandingskrag van Jesus Christus deur die Heilige Gees in hulle lewenswandel besit. ‘n Ware opstandinsglewe word vry van al die “ek”-pogings tot redding en ‘n heiliger lewe. Dit dink nie eers aan eie belange nie. Dit is ‘n lewe gerig op God in die eerste plek, maar dit is ook ‘n 24 uur sewe dae gerigtheid op my naaste (soos in die samevatting van die liefdesgebod). Selfsug vernietig juis ‘n liefdevolle lewenswyse; terwyl onselfsugtigheid verhoudings met God en ander kragtig opbou.
Klink alles so teoreties, so onmoontlik? Ja, uit onsself totaal onmoontlik, maar ons aangehaalde teksvers hierbo wys, dat dit is waarvoor God ons bestem het. Hy bewerk ons redding, Hy gee geloof, Hy stroop ons van eie verdienste, Hy maak ons vry om selfloos te wees, Hy doen sy goeie werk deur ons, Hy maak ‘n impak in ons en in ander. Dit is God se werk waarmee Hy die graagste besig is: om van ons selflose heiliges te maak!
Kom ons raak nou baie prakties (nie wetties nie!). ‘n Selflose opstandingslewe beteken:
· Bel of SMS iemand van wie jy niks hou nie wat pyn of hartseer ervaar;
· Gee vir ‘n minderbevoorregte R100 wat dit glad nie van jou sal verwag nie;
· Gee ‘n opregte kompliment aan iemand wat jou irriteer;
· Bewys ‘n guns aan iemand wat baie aan jou verskuldig is;
· Maak vrede met ‘n persoon wat jou te nagekom het.
... sodat ander meer van die opgestane Een in jou kan sien, Hy wil dit baie graag doen!
Doom Charl
Monday, May 2, 2011
Oordenking 8 Mei 2011
Hoe leef ons die opstandingslewe?
“Daarom, liewe broers, wees standvastig, onwankelbaar, altyd oorvloedig in die werk van die Here, omdat julle weet dat julle inspanning in diens van die Here nie tevergeefs is nie.” (1 Kor. 15:58)
Hierdie teks is die afsluiting van Paulus se uitsonderlike hoofstuk oor die opstanding en is vir ons ‘n pragtige beskrywing van hoe gelowiges wat die opstanding reg verstaan, kan verwag om te lewe. Ons grootste uitdaging bly steeds om ons daaglikse lewe, dit is die hele week van Sondag tot Saterdag, te vul met inhoud wat wys ons leef met Opstandingskrag. Hoe verstaan ek hierdie teksvers?
Die lewenskwaliteite wat hier vir ons gegee word, is geensins wettiese voorskrifte nie. Ek verstaan dit as die direkte gevolg van die werking van die Gees wat ons daagliks soek in alles waarmee ons besig is. Daar is bevryding in Opstandingskrag, want dit is God se lewendmakende Gees wat in en deur ons nou reeds met sy vernuwende werk besig is. Hier is geen prestasie of verpligting vir ons nie, net oorgawe, net oopstel, net beskikbaar bly vir sy werk in ons, net toegee en toelaat dat Hy werk. Die standvastigheid, die onwankelbaarheid en die oorvloed vind ons in die geloof wat ons in God ontvang het, nie in ons eie inspanning en nakom van verpligtinge nie.
In die Bybel vir Kinders word hierdie teks eenvoudig en meer verstaanbaar vertaal: “Liewe vriende, hou vas aan die Here. Moenie dat iets julle ooit van Jesus af wegtrek nie. Hou ook aan om vir die Here te werk. Weet dat wat julle vir die Here doen, alles die moeite werd is. Ons weet mos dat ons eendag vir altyd saam met Hom gaan wees.”
Hou aan die Here vas deur soveel as moontlik by sy werk betrokke te wees, dit is alles die moeite werd, want uiteindelik gaan dit vir ons die heel beste by Hom wees. Of kan ons dit omdraai: wees nou alreeds soveel as moontlik by Hom deur by sy werksaamhede in te val, dan is ons is só besig om aan Hom vas te hou. Nooit mag dit vir ons moeite en inspanning wees om aan Hom vas te hou nie, eerder lekkerte en vryheid dat Hy by ons is!
Die opstandingslewe wat vol Opstandingskrag is, is nie net die beste manier van lewe nie, dit is die enigste manier van lewe. Dit is ‘n lewenswyse wat 100% deur die Gees geleef word, al ervaar ons dit nie elke oomblik van die dag nie. Dit is God wat in ons leef, soos Hy wil en soos Hy besluit, en in die mate wat ons Hom toelaat en vryheid gee om ons lewe te beheer. Ons probleem as gevolg ons sondige aard, is dat Hy wil 100% in ons leef, maar ons gee Hom nie altyd die volle geleentheid nie. Van God se kant af gesien, is dit vir ons bedoel om ‘n veilige en ‘n baie aangename lewenswyse te wees – dit is nou die opstandingslewe. Dit is in elke geval hoe ons die ewigheid in sy teenwoordigheid gaan deurbring! So, hoe gouer ons in die ding kom (dit is die opstandingslewe), hoe beter vir ons en veral vir Hom!
Om oor na te dink:
(1) Hoekom voel jy gereed om nou reeds die opstandingslewe te leef?
(2) Waarna sien jy die meeste uit van die hemel?
(3) Hoekom is dit vir jou lekker om ‘n kind van die Here te wees?
Doom Charl
Hoe leef ons die opstandingslewe?
“Daarom, liewe broers, wees standvastig, onwankelbaar, altyd oorvloedig in die werk van die Here, omdat julle weet dat julle inspanning in diens van die Here nie tevergeefs is nie.” (1 Kor. 15:58)
Hierdie teks is die afsluiting van Paulus se uitsonderlike hoofstuk oor die opstanding en is vir ons ‘n pragtige beskrywing van hoe gelowiges wat die opstanding reg verstaan, kan verwag om te lewe. Ons grootste uitdaging bly steeds om ons daaglikse lewe, dit is die hele week van Sondag tot Saterdag, te vul met inhoud wat wys ons leef met Opstandingskrag. Hoe verstaan ek hierdie teksvers?
Die lewenskwaliteite wat hier vir ons gegee word, is geensins wettiese voorskrifte nie. Ek verstaan dit as die direkte gevolg van die werking van die Gees wat ons daagliks soek in alles waarmee ons besig is. Daar is bevryding in Opstandingskrag, want dit is God se lewendmakende Gees wat in en deur ons nou reeds met sy vernuwende werk besig is. Hier is geen prestasie of verpligting vir ons nie, net oorgawe, net oopstel, net beskikbaar bly vir sy werk in ons, net toegee en toelaat dat Hy werk. Die standvastigheid, die onwankelbaarheid en die oorvloed vind ons in die geloof wat ons in God ontvang het, nie in ons eie inspanning en nakom van verpligtinge nie.
In die Bybel vir Kinders word hierdie teks eenvoudig en meer verstaanbaar vertaal: “Liewe vriende, hou vas aan die Here. Moenie dat iets julle ooit van Jesus af wegtrek nie. Hou ook aan om vir die Here te werk. Weet dat wat julle vir die Here doen, alles die moeite werd is. Ons weet mos dat ons eendag vir altyd saam met Hom gaan wees.”
Hou aan die Here vas deur soveel as moontlik by sy werk betrokke te wees, dit is alles die moeite werd, want uiteindelik gaan dit vir ons die heel beste by Hom wees. Of kan ons dit omdraai: wees nou alreeds soveel as moontlik by Hom deur by sy werksaamhede in te val, dan is ons is só besig om aan Hom vas te hou. Nooit mag dit vir ons moeite en inspanning wees om aan Hom vas te hou nie, eerder lekkerte en vryheid dat Hy by ons is!
Die opstandingslewe wat vol Opstandingskrag is, is nie net die beste manier van lewe nie, dit is die enigste manier van lewe. Dit is ‘n lewenswyse wat 100% deur die Gees geleef word, al ervaar ons dit nie elke oomblik van die dag nie. Dit is God wat in ons leef, soos Hy wil en soos Hy besluit, en in die mate wat ons Hom toelaat en vryheid gee om ons lewe te beheer. Ons probleem as gevolg ons sondige aard, is dat Hy wil 100% in ons leef, maar ons gee Hom nie altyd die volle geleentheid nie. Van God se kant af gesien, is dit vir ons bedoel om ‘n veilige en ‘n baie aangename lewenswyse te wees – dit is nou die opstandingslewe. Dit is in elke geval hoe ons die ewigheid in sy teenwoordigheid gaan deurbring! So, hoe gouer ons in die ding kom (dit is die opstandingslewe), hoe beter vir ons en veral vir Hom!
Om oor na te dink:
(1) Hoekom voel jy gereed om nou reeds die opstandingslewe te leef?
(2) Waarna sien jy die meeste uit van die hemel?
(3) Hoekom is dit vir jou lekker om ‘n kind van die Here te wees?
Doom Charl
Subscribe to:
Posts (Atom)