“Wie wil aan Mý eise stel dat Ek iets aan hom verskuldig is? Alles onder die hemel behoort aan My.” (Job 41:2)
Ons is besig met tydlose lewenswaarhede in die
boek Job. Ons het reeds gehoor dat nie alle vrae in swaarkry-tye antwoorde het
nie. Swaarkry is nie altyd die gevolg van sonde nie, en God kan nie beskuldig
word vir die verkeerde nie. Soos wat ons Hom beter ken, is ons beter voorbereid
om die uitdagings van hierdie lewe te kan hanteer.
Die Here praat vir die eerste keer direk met
Job in hoofstukke 38 tot 41. Eintlik is Hy besig om vir Job te ondervra en uit
te daag om Hom te antwoord op baie direkte vrae. Hierdie reaksie van die Here
self, kan moeilik in net ‘n paar sinne opgesom word, maar kom volgens my op die
volgende neer:
·
Wie het die aarde en die
sterrehemel gemaak? Wie sorg vir lig en donkerte, vir dag en nag? Wie is in
beheer van die natuurelemente soos reën, donderstorms en sneeu?
·
Kan die mens die leeu, die
wildedonkie, die volstruis, die perd of die valk werklik beheer, en watter nut
het hierdie diere vir die mens?
·
Wie het die mag en uniekheid aan
die seekoei en die krokodil gegee?
Tussendeur hierdie lang beskrywings van hoe
die Here die enigste Een is wat werklik in beheer is van sy skepping,
konfronteer Hy vir Job met vrae soos:
·
“Wil jy ‘n saak maak teen die Almagtige en Hom bestraf? Wil jy vir God
teregwys?” (Job 39:35)
·
“Wil jy My skuldig verklaar sodat jy vrygespreek kan word?” (Job 40:3)
·
“Wie wil aan Mý eise stel dat Ek iets aan hom verskuldig is? Alles
onder die hemel behoort aan My.” (Job 42:2)
So min of meer in die middel van die Here se
konfrontasie, sê Job: “Ek is nie
opgewasse teen U nie. Hoe kan ek U antwoord? Ek sal liewer stilbly.” (Job
39:37)
God is tot onbeskryflik meer in staat as die
mens. Hy het niks van enige mens op hierdie aarde nodig nie. Alles is
ondergeskik aan sy mag en Hy kan enigiets doen wat Hy wil. Elke mens op hierdie
aarde is een honderd persent aan Hom ondergeskik en is direk van Hom afhanklik.
Mens, aanvaar net: God skuld jóú NIKS! Maar
mens, onthou ALTYD: Hy ís BAIE lief vir jou!