Oordenking 13 Maart 2016

Jesus-mense staan bymekaar in tye van nood
“My Vader, as dit moontlik is, laat hierdie lydensbeker by My verbygaan. Moet nogtans nie doen soos Ek wil nie, maar soos U wil.” (Matteus 26: 39)

Ons loop saam met Jesus tydens sy aardse lewe om by Hom te leer oor die lewe vandag. In ons Christelike kerkjaar, is ons nou midde die lydenstyd en wil ‘n paar tree saam met Jesus loop toe Hy baie swaar gely het ter wille van ons.

Jesus bid een van die mees intense gebede van alle tye daar in die tuin van Getsemane. Drie keer bid Hy dieselfde woorde (soos in Matteus 26:39). ‘n Seun praat baie ernstig met sy Pa. Omdat Hy self waarlik God is, het Hy geweet wat op Hom wag. Maar juis omdat Hy ook waarlik mens is, het Hy nie werklik kans gesien vir die pyn en lyding nie. Ons is baie bevoorreg, ons ken die uiteinde van wat gebeur het. Hy het enduit die lydensweg geloop, ja, totdat Hy sy laaste asem aan die kruis uitgeblaas het.

Dit is juis in sy egte menslikheid dat Hy sy vriende nodig gehad het in sy uur van nood. Dit was nie vir Hom enigsins makliker omdat Hy tegelyk ook God is nie. Maar dit is in die nag, die dag was lank en uitputtend. Sy nabyvriende raak aan die slaap, toe Hy eintlik wou hê dat hulle saam met Hom wakker moes wees. Soos Hy self sê: “Die gees is gewillig, maar die vlees is swak.” (Matteus 26:41)

Kom ons maak die sprong vanaf Jesus se tyd op aarde na vandag. Die intensiteit van Jesus se lyding sal ons nooit kan begryp nie. Tog kan ons by Hom leer: Hy bid baie ernstig toe Hy as mens nie kans sien vir die pyn wat sou kom nie. En ons leer iets van hoe ons mekaar nodig het in tye van nood.

Ons wat iets begryp van Jesus se intense lyding destyds, kyk met ander oë na mekaar en na ander. Mense se pyn, word ons pyn, dit kruip onder ons velle in. Ons kan ons nie blind hou as ander seer het nie. En dan praat ons van enige vorm van seer: siekte, hartseer, gebroke verhoudings, fisiese omstandighede, en vele meer. Nie een van ons kan sê dat ons self nooit ander gaan nodig hê wanneer seerkry op ons pad kom nie. Eenvoudig beteken dit: ons hét mekaar nodig, én ander het óns nodig in tye van nood!